'Indien u zijn (liefdevolle) stem hoort, verhard uw harten niet zoals gebeurd als mensen verbitterd worden in tijden van moeilijkheden en verzoeking'

Hebr. 3:7-8

Hoewel bewogenheid en het tonen van emotionele warmte universeel in vrijwel alle culturen wordt gewaardeerd is er ook een groep mensen die hier helaas heel anders naar kijkt. Opgegroeid in een omgeving vol pijn en verdriet, onvoorspelbaarheid, onmacht, verlies, boosheid en teleurstelling hebben ze een wantrouwen en een hardheid ontwikkeld om zich emotioneel te beschermen tegen nog meer teleurstelling, lijden en pijn. Omdat ze zich niet kwetsbaar en open op kunnen stellen naar andere mensen toe zijn ze niet in staat om gezonde relaties aan te gaan. Om niet geheel te vereenzamen en om te overleven tussen de mensen hebben ze geleerd om anderen te manipuleren om zo toch hun zin te krijgen. Als zulke mensen in aanraking komen met emotionele warmte, onbaatzuchtige liefde, bewogenheid en vriendelijkheid is dat voor hen een bedreiging. Het aangeleerde wantrouwen zegt ‘dit kan niet echt zijn, er moet een addertje onder het gras zitten’. De conclusie is dan al snel dat de emotionele warmte, onbaatzuchtige liefde, bewogenheid en vriendelijkheid niet echt is maar een poging tot manipulatie. En zo blijft een hele groep mensen gevangen in een gevangenis van pijn en verdriet, van wantrouwen en angst en niemand heeft de sleutel om die gevangenis te openen want deze hebben zij zelf. Pas als ze zelf de moed vinden om zich niet langer te verharden en de deur te openen zodat zij liefde kunnen ontvangen, alleen dan kunnen zij vrij komen van de angst en alle andere dingen die daar mee samen gaan.