maandag 9 februari 2015

Strek je uit naar de gaven van de Geest in liefde

1 Cor. 13

Het is helemaal niet toevallig dat Paulus midden in zijn betoog van 1 Cor. 12-14 over de gaven en talenten en posities die God ons geeft in Zijn gemeente het heeft over de liefde.

Het juist omgaan met de gaven van de Geest is dat we ons door de vrucht van de Geest laten leiden. Dat is door de liefde, welke ondermeer tot uiting komt in zelfbeheersing, goedheid, trouw etc... (Gal. 5:22-23). Tenslotte is dat wat we aan God en alle mensen verschuldigd zijn: Elkaar met liefde te behandelen (Rom. 13:8).

Onder de gaven die God mij heeft toevertrouwd is een gave waar ik soms niet zo blij mee ben. Niet omdat ik niet dankbaar voor die gave ben maar omdat ik het moeilijk vind om deze altijd in liefde te hanteren. Het is de gave van onderscheiding. Ik weet heel vaak al in korte tijd wat voor soort persoon iemand is en wat voor troep er soms in iemands hart verborgen zit. En om heel eerlijk te zijn is mijn eerste reactie soms wegwezen, die persoon vermijden, contact te vermijden, of erger ik wijs de persoon af als slecht of onwillig om te veranderen. Maar hoewel ik misschien een aantal dingen kan onderscheiden kan geen van ons de geest van de mens onderscheiden, of hij/zij wel of niet wil veranderen. Wij mogen daar niet over oordelen. Wie weet wil de persoon wel maar weet hij of zij gewoon niet hoe om met de innerlijke problemen om te gaan. Ik moet dus veel meer geduld hebben. Geduld is deel van liefde want de liefde van God verteld mij dat God zal voleindigen wat Hij begonnen is in mij en in de levens van anderen.

Eigenlijk is mijn ongeduld een gebrek aan vertrouwen in God dat Hij die persoon zal veranderen. Als ik vanuit dat ongeloof met die persoon om ga dan zondig ik tegen God en mijn naaste en zit ik Hem misschien in de weg. Ook laat ik door mijn ongeduld zien dat ik te weinig vertrouwen heb in mijn naaste dat hij/zij echt oprecht Jezus wil na volgen, met andere woorden in mijn hart heb ik al een oordeel geveld en dat op basis van hoeveel feiten??? Ben ik God, weet ik alles wat in zijn of haar leven is gebeurd? Nee, zeker niet, dus het is ook nog een stukje hoogmoed dat ik oordeelde over zijn of haar oprechtheid. Ik moet dus niet alleen geduldiger zijn, en niet alleen meer vertrouwen hebben in God, maar ik moet ook nog een stuk nederiger zijn. Zie je hoe makkelijk het is om zelfs met een geestelijke gave op een vleselijke manier om te gaan? We moeten ons laten leiden door geloof, hoop en liefde, vooral door liefde.

Een ander voorbeeld:

God gebruikt mij nog wel eens om mensen tot Hem te brengen. Dat is eigenlijk een heel groot wonder. Het is een groot wonder dat Hij mij wil en kan gebruiken en een nog groter wonder dat mensen geestelijk tot levenw orden gewekt door de Heilige Geest. Persoonlijk kan ik geen groter wonder voorstellen dan dat iemand uit de handen van satan en zijn koninkrijk met als toekomst de hel wordt overgezet naar het koninkrijk van Christus en deel wordt van Gods gezin met als toekomst de hemel. Wonderbaarlijke genezingen, spectaculaire doden opwekkingen, bovennatuurlijke voorzieningen en andere wonderen vallen daarbij in het niets.

Er is een tijd geweest dat ik heel veel praatte of schreef over de mensen die tot bekering kwamen. Deels was dit oprecht enthousiasme en blijdschap maar deels deed ik het zodat ik goed leek en misschien zelfs wat beter en meer speciaal dan andere Christenen die misschien lauw of hypocriet waren. Natuurlijk was ik wel zo slim om te zeggen dat ik gewoon graag publiekelijk God de eer wilde geven maar iedereen voelde heus wel dat ik naar een stukje erkenning zocht. Dus wie was er eigenlijk hypocriet? Gelukkig waren de mensen in mijn omgeving erg liefdevol en geduldig met mij. Maar ik handelde natuurlijk niet liefdevol. Als je jezelf als beter voordoet dan andere mensen laat je hen juist voelen dat ze minder zijn dan jij. Het is trots om te denken dat God jou gebruikt omdat jij zo goed bent. Het is hoogmoed en gebrek aan nederigheid en een gebrek aan besef hoe zondig jij eigenlijk bent en hoe hard jij Gods genade nodig hebt net als ieder ander. Tot mijn grote schaamte moet ik erkennen dat ik mijzelf wel heel speciaal vond en neerkeek op mijn broeders en zusters die minder spectaculair door God werden gebruikt. Ik hield soms zelfs de tel bij van hoeveel mensen er tot geloof waren gekomen.... het was allemaal vlees. Het ging om mijn ego en niet om Christus.

Wat was het probleem? Ik handelde niet uit liefde, niet naar God toe, niet naar mijzelf toe en niet naar anderen toe. God wil zijn eer niet met mij delen, Hem komt alle eer toe en ik stal ook een beetje de show. De reden waarom ik mijn zelfbeeld en eigen waarde wilde opkrikken was ook omdat ik nog te weinig van Gods liefde laten doordringen voor mijzelf. Want als je jezelf lief leert hebben zoals God jou liefheeft dan heb je niet meer de behoefte om jezelf te verheffen en je ego op te krikken want je weet werkelijk wie jij bent een innig geliefd kind van God. Geliefd niet om hoe goed je bent of wat je allemaal kan doen voor God, maar geliefd om wie je bent. Zelfs als je je hele leven verlamd op bed zou doorbrengen en nauwelijks helder kan denken dan heeft God jou nog net zo lief. Zelfs als je de ergste zonden hebt gedaan die je maar kan bedenken dan nog heeft God jou innig lief. Hij is de wachtende vader die ons zonder veroordeling omarmt als wij met al het vuil wat ons aankleeft bij Hem komen.

Ik ben een zondaar geneigd tot alle kwaad, maar ik ben met mijn vuiligheid en innerlijke verwondheid en zonde in de armen van de vader gekomen. Ik weet wie ik ben van natuur zonder Christus en ik weet wie ik ben in Christus, gered, gereinigd, geliefd, gezeten wet Hem op de troon. Het is veel meer dan ik eigenlijk verdien dus waarom zou ik mijzelf beter voelen dan anderen, Hij heeft me hoger verheven dan ik verdien, dus waarom zou ik mijn ego nog proberen op te krikken op vleselijke wijze?  Mijn positie als geliefd koningskind, als dienstknecht van God is juist iets om stil van te woorden en in nederigheid te beseffen dat het onverdiende genade is. Zijn genade is werkelijk genoeg voor mij.

En dan denk je nu misschien ‘wow die man begrijpt het’.  Maar ik zeg je eerlijk, het blijft een worsteling. Elke dag betrap ik mijzelf er wel op dat ik ergens me door mijn vlees, mijn zelfgerichte ego heb laten leiden en niet door de liefde van de Geest van God. Het blijft een geestelijke strijd. Maar Jezus is met me bezig, ik ben zijn werk in uitvoering en Hij gaat door, met mij en met jullie. En ook al maken wij fouten en ook al doen wij soms dingen vanuit ons vlees, God is zo machtig en liefdevol dat Hij zwakke zondige imperfecte en regelmatig falende mensen kan gebruiken, en wil gebruiken in deze wereld. Strek je daarom gerust uit naar de gaven van de Geest en laat je niet afschrikken door je eigen tekortkomingen. Hij geloofd in je ondanks je menselijke tekortkomingen want Hij zelf is in jou aanwezig, en Hij heeft alle macht in Hemel en op Aarde!!!