Als we aan trots denken krijgen we een plaatje in ons hoofd van opschepperige of arrogante mensen met een ik ben beter-dan-jij houding die zij baseren op hun uiterlijke schoonheid, bezit, rijkdom, succes of roem. De Bijbel zegt hierover dat God zulke mensen weerstaat en tegenwerkt totdat zij hun knie voor hem buigen en nederig en gehoorzaam leren leven (Luk. 8:14, Jak. 4:6; 1 Pet. 5:5). Als wij onszelf verhogen duwen we bewust of onbewust anderen omlaag. We stellen ons boven hen. Dit is in strijd met de naasteliefde We behandelen onze medemens dan niet meer net zo respectvol en zorgzaam als we onszelf behandelen.
Als volgelingen van Jezus worden we aangemoedigd om ons aan zijn gehele onderwijs te houden (Matt. 28:19) en van Hem te leren wat het betekend om zachtmoedig en nederig van hart te zijn (Matt. 11:28-30). Als we zo leven dan wordt ons hart met rust en vrede gevuld in plaats van de onrust en stress die voortkomt vanuit het voortdurend vergelijken met anderen en het zoeken naar erkenning en aanzien onder de mensen.
Nederigheid is een keuze om ons niet te verheffen boven andere mensen door te erkennen dat we met niets de wereld binnen zijn gekomen en dat alles wat wij hebben bereikt in het leven en alles wat wij hebben ontvangen of vergaart door Gods genade is. Vanuit zo’n houding verheffen wij ons niet boven anderen met een houding dat wij meer recht hebben op ons bezit en geluk dan andere mensen maar in liefde streven we er naar om net zo goed voor onze naaste te zorgen als dat wij voor onszelf zorgen. Deze Christus-gelijkvormige houding heeft onder andere ten grondslag gelegen aan ons sociale zorg system.
Nederigheid moeten we niet verwarren met het hebben van een laag zelfbeeld. Jezus wist heel goed wie Hij was maar toch was hij nederig. Je kan een heel laag zelfbeeld hebben en toch vol trost zijn als je bijvoorbeeld in je hart er van overtuigd bent dat je recht hebt op een betere behandeling dan andere mensen. Een laag zelfbeeld is eigenlijk een roep van een onvervuld hart die zegt ‘bevestig mij’, ‘waardeer mij’, ‘zie naar mij om’, ‘ik ben het ook waard om geliefd te zijn, aandacht te krijgen en zorg te ontvangen’. Dit verlangen is legitiem want elk mens is het waard om liefdevol, goed, respectvol en zorgzaam behandeld te worden maar we moeten de vervulling van dit verlangen niet bij mensen zoeken want dan gaan we teleurgesteld raken. Geen enkel mens is onfeilbaar of 100% betrouwbaar in het geven van de zorg, bevestiging, aandacht en waardering die wij nodig hebben.
Als we het van mensen gaan verwachten dan komt ook de angst om de hoek kijken. Als we onze innerlijke vervulling van mensen gaan verwachten dan worden we bang om uit de gunst te vallen, er niet bij te horen, afgewezen te worden enzovoorts. Vrees voor mensen spant een strik zegt de Bijbel. Het is ook een vorm van afgoderij want zowel de arrogante persoon als degene met een laagzelfbeeld probeert vervulling in mensen te vinden en niet in God. Dit brengt onrust en instabiliteit in ons leven want mensen zijn niet een onfeilbare of onuitputtelijke bron van liefde, zorg, erkenning, waardering en aandacht. Alleen God zelf is een 100% betrouwbare bron van het levengevende water van liefde die Hij in ons wil uitstorten door Zijn Geest (Rom. 5:5).
De voortdurende zoektocht naar liefde, zorg, erkenning, waardering en aandacht van mensen brengt oom mee dat we veel te veel op onszelf gericht worden. Hiermee doen we anderen tekort inclusief misschien onze partner of kinderen en geven we anderen niet de liefde, zorg, erkenning, waardering en aandacht die zij verdienen. In plaats van ons zelfbeeld te bouwen door steeds de aandacht op onszelf te vestigen moeten we juist sterven aan onszelf en op Christus gericht leren leven. Want juist als we onszelf verliezen in Hem vinden we onszelf terug, maar dan vervuld met Zijn liefde, zorg, erkenning, waardering en aandacht
God heeft ons naar Zijn beeld geschapen en als zodanig acht Hij ons zo waardevol dat Hij ons met niets en niemand wil delen (Gen. 1; Jak. 4:5). Hij heeft ook laten zien hoe Hij ons naar waarde schat door Zijn zoon voor ons te geven om ons vrij te kopen zodat we de zijne konden worden (Ef. 1:14). Omdat Hij ons waardeert is het irrelevant hoe anderen ons wel of niet waarderen. Hij is boven alles en Hij bepaald de werkelijke waarde van dingen en niet deze gevallen wereld en door zonde misleide mensheid. Hij heeft ons gewild al vanaf ons eerste begin (Ps. 139:13-18) en niet zozeer onze ouders, maar juist Hij ontving ons in deze wereld (Ps. 22:10-11).
Als we ons zelfbeeld op God zelf die de waarheid is bouwen, dan zijn we stabiel en sterk. Dan waarderen we onszelf ook als mensen dit niet doen. Dan leren we om onszelf genoeg te waarderen om onszelf niet door zonde laten verlagen maar lief te hebben door Christus na te volgen want dat is het beste wat wij verdienen omdat God ons daartoe heeft bestemd. Dan kunnen we in nederigheid verder gaan dan zelfgerichtheid en de belangen van anderen als hoger achten dan onszelf (Phil. 2:3). Niet omdat we vinden dat onze belangen er niet toe doen, maar omdat we er op vertrouwen dat God voor ons zal zorgen. We moeten niet meer denken van onszelf en ons verheffen boven anderen want zoals God ons in Zijn genade voorziet en waardeerd is genoeg voor ons en in dat licht mogen we onszelf en anderen positief en in liefde beoordelen (Romans 12:3).
Amen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten