Een online-kerk voor hen die niet regelmatig een Christelijke samenkomst (kunnen) bezoeken: De hoge weg

vrijdag 14 augustus 2015

De hoge weg

Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij.

Johannes 14:6

Ik ben opgegroeid in een kerk met wat sektarische trekken waar men er absoluut van overtuigd was dat zij de hoge weg bewandelden. Andere christenen konden misschien ook wel gered worden maar wie de hoge weg van onze kerk ging had wel een streepje voor.

Kerkelijke hoogmoed daar gelaten. De Bijbel heeft het vaak over de weg. De weg van God i.p.v. de weg van de zondaars. Welke weg gaan wij is de vraag waar de Bijbel ons mee confronteerd. Gaan wij de weg van de wereld of die van Christus? De brede of de smalle weg van de navolging van Christus? Het christelijk geloof werd daarom ook ‘de weg’’ genoemd (Hand.9:2). Het gaan van de weg heeft iets dynamisch in zich, groei en proces. Het is de weg van Jezus die de waarheid is Daarom raken de woorden van Jezus ons zo want zij houden ons de waarheid voor. Ook in zijn hele wezen en leven en daden is Hij ons tot voorbeeld. HIJ is immers de waarheid en Hij is immers de weg zelf! De weg naar de Vader, dat is Hij. Hij is het die ons op onze bestenming brengt. Een Goede Herder, een betrouwbare gids, een wonderbare raadgever en nog zoveel meer is Hij. Laten we Hem vertrouwen en de weg gaan die Hij ons voorgaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Kerk of geen kerk?

De vroeg Christelijke kerken waren solidaire gezinsvervangende groepen waar mensen samen kwamen die geheel toegewijd waren aan het navolgen van Jezus Christus. Zij gingen echt als familie met elkaar om en zorgden ook praktisch voor elkaar. Zij moedigden elkaar aan om een leven van liefde te leven voor God en hun medemens zoals dat geillustreerd is in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Zij waren solidair met elkaar, verleenden praktische hulp, wisselden inzichten uit en hielpen elkaar gewoon met de bezittingen, talenten, kennis of andere dingen die zij hadden. Met elkaar waren ze een positieve invloed in de samenleving zodat zelfs tegenstanders van het christelijk geloof er van onder de indruk waren. Voor kerk zijn op deze manier zijn geen dure gebouwen nodig, geen dure theologische opleidingen, geen hoge salarissen, geen ingewikkelde kerkelijke rituelen, geen hierarchieen van macht en invloed, maar gewoon een paar mensen die zich samen toewijden om oprecht Christus en zijn onderwijs na te volgen en er op vertrouwen dat hun mede gelovigen en God zelf hen daarbij in liefde zal helpen. Of we nu wel of niet op zondag of een andere dag een publieke ere dienst hebben, het echte gemeente zijn is makkelijker te realiseren in kleine groepen die samenkomen rondom het woord en gebed. Samenkomsten die niet door een paar mensen worden gedomineerd maar waarvan Paulus schreef als jullie bij elkaar komen heeft een ieder iets bij te dragen. Of we deze nu huiskerken, groei-groepen of een ander naampje geven maakt niet zo uit. Wat wel belangrijk is dat ieder de kans krijgt om zich in ons midden te ontwikkelen en te groeien in dienst aan God en mensen.