22 Dit zegt je God, de HEER,
de God die het opneemt voor zijn volk:
Ik neem de bedwelmende beker uit je hand,
de kelk, de beker van mijn toorn,
je hoeft er niet meer uit te drinken.
23 Ik geef hem aan hen die jou kwelden,
die je het bevel gaven:
‘Ga liggen, dan lopen we over je heen!’
En je maakte je rug als de grond,
een weg waarover men kon gaan.
In onze samenleving worden degenen die onderaan de samenleving terecht zijn gekomen vaak verder onderdrukt en vertrapt. De onuitgesproken boodschap is eigen schuld, dikke bult. Vaak is dit helemaal niet waar maar zelfs als dat wel zo zou zijn is dat niet hoe God reageerd. De boodschap van het evangelie is niet dat we altijd moeten blijven lijden voor onze fouten; de boodschap van het evangelie is dat God een nieuw begin voor ons heeft en ons wil helpen om naar een hoopvolle toekomst toe te gaan werken. Helaas is ook binnen christelijke kring dezelfde veroordelende, afwijzende of eenvoudigweg negerende houding vaak te vinden ten op zichte van wie gevallen zijn. Er wordt over hen heen gelopen. God zegt echter wat anders: Hij zegt ik neem de kwelling van je weg en geef het aan je onderdrukkers. Ik geef je weer hoop.
God verandert niet. Hij nam het op voor zijn onderdrukte kinderen in het verleden en zal dit ook in het heden doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten