Leef je onder de heerschappij van de wet of van Christus?

Als je leeft volgens de wet dan leef je volgens het princiepe van wie voldoet aan de eisen hoort er bij, die wordt aanvaard; wie niet voldoet wordt afgewezen, die hoort er niet bij. De wet brengt zelf-rechtvaardiging voor wie zich er aan houden en veroordeling voor wie daarin falen. De eersten worden hoogmoedig en denken te hoog over hun eigen goedheid, de laatsten worden depressief en denken te laag over zichzelf. Dat betekend niet dat de wet nutteloos is. Of het nu goed over de wet van Mozes, onze landswet of de sociale normen en regels in onze groep of organisatie, de wet brengt een zekere mate van orde en duidelijkheid en houdt wetbrekers in toom.  De wet is dus nuttig voor mensen die geen rekening met anderen willen houden en het liefst hun eigen wet navolgen – een wet voor zichzelf zijn en daardoor eigenlijk wetteloos leven. De wet heeft dus wel nut voor wetbrekers. Onder dreiging van veroordeling en straf worden zij in het gareel gehouden. De wet van Christus is een heel andere wet. Het is geen geschreven wet van regels die onze vrijheid inperken met ‘doe niet, mag niet, raak niet aan’. Het is ook geen wet die dreigt met veroordeling en straf. Het is een wet geschreven in ons hart door de Heilige Geest die Gods liefde in ons uitstort (Rom. 5:5).  Deze wet is deel van de gerechtigheid van het koninkrijk van God en toont zich in liefde voor God en naaste: ‘heb elkander innig lief’.  Voor wie op deze wijze in Christus zijn is er niet langer de ervaring van zelfveroordeling en het veroordelen van anderen (Rom. 8:1). Er is liefde voor in de plaats gekomen en genade; dat is het liefdevol geven aan de ander wat hij/zij eigenlijk niet verdient: vergeving, redding, vrijspraak, goedheid enzovoorts. De wet van Christus kan niet worden opgelegd of  afgedwongen want liefde en angst voor straf gaan niet samen. Het is een wet die we alleen vrijwillig ons eigen kunnen maken en alleen met Gods hulp kunnen naleven; het is de vrucht van de innerlijke heiligende werking van Zijn Geest. De aanwezigheid van Jezus in ons leven door de Heilige Geest komt zo tot uiting in liefde (Gal. 5:22-23). Maar als je nog vol zelf-veroordeling en zelf-afwijzing zit, of steeds met je vinger wijst naar de fouten van anderen en andere mensen afwijst dan leef je nog niet onder de liefdevolle heerschappij van Christus want deze is juist gekenmerkt is door ''geen veroordeling'.  Dan kan je ook nooit de vrijheid, blijdschap en vrede van het koninkrijk van God ervaren maar leef je voortdurend onder druk en innerlijke angst voor afwijzing en veroordeling. De heerschappij van Christus in ons leven is daarintegen gekenmerkt door genade, liefde, aanvaarding en vergeving; zowel van onszelf als van onze medemens, ja zelfs onze vijanden.

Heel gewoon kerk-zijn

Er is niets mysterieus of gecompliceerd aan kerk zijn. Jezus geeft ook helemaal geen lijst van regels en richtlijnen hoe we ons als kerk moeten organiseren, wat voor gebouw we moeten samenkomen en hoe we de bijeenkomsten moeten inkleden. Hij stelt eenvoudigweg het volgende in Mattheüs 18:20  Want waar twee of drie vergaderd zijn (samen komen) in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen.  In Zijn naam samenkomen is een wat ouderwetse manier om te zeggen dat we ons met Hem en alles waar Hij voor staat identificeren (i.e. zijn onderwijs, zijn voorbeeld, zijn claims, zijn beloften). Je hoeft niet te wachten op een speciaal geroepen apostel, heilige, dominee of andere geestelijke specialist om een kerk te vormen. Je hoeft niet eens statuten, een officiele leer of oudsten, diakenen of voorgangers te hebben. Je hoeft geen Bijbelschool te hebben gevolgd of theologie gestudeerd te hebben. Het is heel eenvoudig: Samen komen in naam van Jezus Christus met twee of drie is voldoende want kerk-zijn is het samenkomen van mensen die Jezus willen navolgen en elkaar. Mensen die gewoon zoals ze zijn geleid door Zijn Geest van liefde elkaar in alles willen bijstaan. Als zij elkaar zo ontmoeten, ontmoeten zij ook met Jezus in hun midden.

Het spreekt dan voor zich dat de plaats/ruimte waar zij elkaar ontmoeten en bijstaan veel minder relevant is. Of dit nu in een huiskamer, buurthuis, school, kerk-gebouw, chat-room of cyber-space is. Ik heb zelf de voorkeur voor samenkomen in huiskamers en dat gezamelijk huisgemeentes regelmatig een publieke laagdrempelige dienst samen doen waar buitenstaanders zich welkom kunnen voelen, maar dit is zeker geen must. Waar de Geest van God is, is vrijheid, want het gaat om het navolgen van Christus in waarheid en liefde en elkaar in die Geest bij te staan en niet om gebouwen en organisatie structuren. Boven alles moeten onze bijeenkomsten het karakter van Christus reflecteren. Hij is tenslotte in ons midden, laten we Hem dan ook de kans geven om zichtbaar te zijn in onze onderlinge liefde en zorg voor elkaar.

God neemt het op voor de onderdrukten

Jesaja 51:22-23

22 Dit zegt je God, de HEER,
de God die het opneemt voor zijn volk:
Ik neem de bedwelmende beker uit je hand,
de kelk, de beker van mijn toorn,
je hoeft er niet meer uit te drinken.
23 Ik geef hem aan hen die jou kwelden,
die je het bevel gaven:
‘Ga liggen, dan lopen we over je heen!’
En je maakte je rug als de grond,
een weg waarover men kon gaan.

In onze samenleving worden degenen die onderaan de samenleving terecht zijn gekomen vaak verder onderdrukt en vertrapt. De onuitgesproken boodschap is eigen schuld, dikke bult. Vaak is dit helemaal niet waar maar zelfs als dat wel zo zou zijn is dat niet hoe God reageerd. De boodschap van het evangelie is niet dat we altijd moeten blijven lijden voor onze fouten; de boodschap van het evangelie is dat God een nieuw begin voor ons heeft en ons wil helpen om naar een hoopvolle toekomst toe te gaan werken. Helaas is ook binnen christelijke kring dezelfde veroordelende, afwijzende of eenvoudigweg negerende houding vaak te vinden ten op zichte van wie gevallen zijn. Er wordt over hen heen gelopen. God zegt echter wat anders: Hij zegt ik neem de kwelling van je weg en geef het aan je onderdrukkers. Ik geef je weer hoop.

God verandert niet. Hij nam het op voor zijn onderdrukte kinderen in het verleden en zal dit ook in het heden doen.

Christus onze hoop

Christus is in u, hij is uw hoop op goddelijke luister. 28 Hem verkondigen wij wanneer we iedereen waarschuwen en in alle wijsheid onderrichten, om iedereen tot volmaaktheid in Christus te brengen.29 Daarvoor span ik mij in en strijd ik met zijn kracht, die volop in mij werkzaam is.

Kol. 1:27b-29

Van nature zijn alle mensen zelfzuchtig en hebben ze de potentie voor allerlei kwaad. Het kwaad in de wereld komt niet van God maar van mensen die zich laten leiden door zelfzucht en kwade gedachten. Omstandigheden, opvoeding, onze ervaringen en keuzes in het leven spelen hier ook een grote rol in. Efeze 6:10-18 onderwijst dat achter al het kwaad geestelijke invloeden schuil gaan die hun oorsprong hebben in kwade geesten. We kunnen ons hier met Gods hulp tegen wapenen en hun invloed in ons leven en onze samenleving weerstaan door waarheid tegenover leugen te stellen, een goede wijze van leven tegenover een verkeerde levenswijze en geloof, hoop en vertrouwen tegenover wanhoop, ongeloof en wantrouwen. Hiervoor hebben we echter Christus nodig in ons leven. Hij helpt ons om verder te kijken dan onze eigen belang en Gods belang voorop te stellen en het belang van onze medemens gelijk aan dat van onszelf. Christus is daarom onze hoop op goddelijke luister, dat God en Zijn grote liefde in ons gezien wordt. Volmaaktheid in Christus is het doel waartoe wij ons moeten inspannen.